Makkelijke tijden zijn het niet, ook al draaien heel wat interieurzaken op volle toeren. Maar té is té, vindt ook Pieter Sintobin. Samen met zijn echtgenote runt hij Top Interieur in Massenhoven. ‘De druk is enorm.’
Door Veerle Windels
De hele keten binnen de interieursector staat zwaar onder druk. Vorig jaar heeft de coronapandemie ervoor gezorgd dat er tal van haperingen kwamen in de flow van bestelling-productie-uitlevering. Diverse lockdowns in de verschillende landen werkten een timing-probleem in de hand. Hier en daar klinkt het dat de lockdown van vorig jaar wel ingehaald is, maar de orders zijn zo geconcentreerd binnengekomen dat levertermijnen enorm zijn uitgelopen. Vijftig tot twintig weken wachttijd is geen uitzondering meer. Dat zet niet alleen extra druk bij de toeleveranciers en de fabrikanten maar ook bij de winkeliers en hun personeel.
Ook bij Top Interieur zit het personeel tegen het plafond aan. Pieter Sintobin: ‘Onze mensen komen geregeld bij me langs. Ik begrijp dat de druk groot is en ik zeg dikwijls: wees blij dat je nog aan het werk bent. Je zal maar in de horeca aan de slag zijn, nietwaar? Ik probeer een luisterend oor te zijn. Veel meer kunnen we momenteel niet doen. De situatie is wat ze is en we proberen die uit te leggen. Dat leidt gelukkig tot meer begrip. Zowel bij onze mensen als bij de klanten. Helaas blijven die laatste wel bellen, zodat onze telefonistes overbelast zijn. Voortdurend bellen om te vragen wanneer hun bestelling toekomt, terwijl we hen de timing heel duidelijk gemaakt hebben, het is niet simpel op te lossen. Er wordt trouwens ook nog steeds gebeld met de vraag of er met twee gewinkeld kan worden. Klanten zijn lastig en dat kan ik ergens ook wel begrijpen. Ze zitten vaak gewoon thuis en willen dat het vooruit gaat.’
‘Wat we hieruit leren? Er zijn geen pasklare oplossingen. Extra personeel krijg je niet zo snel opgestart en al helemaal niet opgeleid op een paar dagen. Waar we vooral niet naartoe mogen, is nog eens een sluiting van de winkels. Dat zou ik erg dom vinden, omdat zo’n sluiting echt geen bijdrage levert om de pandemie een halt toe te roepen. Dat woord ‘shockeffect’ zijn we bovendien nog niet vergeten, toch?’
Ook bij Top Interieur is de sluiting van vorig jaar verteerd en opgehaald, maar orders kunnen wel genoteerd zijn, bestellingen gemaakt, maar daarom is de desbetreffende factuur nog niet door de klant vereffend. Er is dus een achterstand merkbaar. ‘De druk op de hele organisatie is groot’, zegt Pieter Sintobin nog. ‘Er zijn dagen van complete rush, zodat het ook alle hens aan dek is bij uitleveringen in de magazijnen.’
Hoe ging Top Interieur om met het wegvallen van de beurzen? Sintobin: ‘In plaats van 200 fabrikanten te zien op drie dagen, proberen we nu zoveel mogelijk collecties online te bekijken. We hebben grote nood aan deftige configuratoren. Er zijn nauwelijks fabrikanten die daarin investeren terwijl het van cruciaal belang is. Er zijn er ook maar bar weinig die bezig zijn met het koppelen van informaticasystemen, terwijl dat een grote hulp zou zijn. Het is allicht ook voor iedereen een dagelijks gevecht om de vele e-mails verwerkt te krijgen. Iedereen wil constant onze aandacht.’
Hij pleit voor wat rust in de collecties. Duurzamer dan ooit ontwikkelen en gewoon durven gaan voor minder. ‘Misschien is dat wel de beste les die we uit de pandemie moeten trekken’, aldus nog Sintobin.